Nazareth

Nazareth is altijd een onbeduidend stadje in Galilea geweest. Toch ligt het vrij strategisch in een gebied, dat zo’n belangrijke rol speelde in de geschiedenis van Israël. Vanaf de zuidelijkste hellingen van het Libanongebergte loopt een bekken van noordoost naar zuidwest. Het westelijk deel van dit bekken is nog altijd 500 meter hoog, en daarvandaan kun je wel 50 kilometer ver kijken. Van de Jordaan-vallei met de bergen van Gilead in het Oosten, via de vlakte van Jizreël - waar zoveel slagen werden gevoerd - afgesloten door de bergen en heuvels van Beth-San, Tabor (553 m), Gilboa en Megiddo, in het Zuiden, naar het Karmel gebergte in het Westen. Zelf ligt Nazareth wat verscholen in een kom tussen heuvels. Maar in de tijd van de Here Jezus kon je, vanaf het hoogste punt van de helling waarop het stadje is gebouwd, drukke militaire en handelswegen zien. Die wegen liepen naar Damascus in het noorden, de oversteekplaatsen van de Jordaan in het oosten, Samaria en Jeruzalem en verder naar Egypte in het zuiden, en de Middellandse Zee in het westen. Jozef en Maria woonden in Nazareth. Na de geboorte van Jezus in Bethlehem, en hun vlucht naar Egypte, keerden zij na enkele jaren terug naar Nazareth. Daar bracht Jezus zijn kinderjaren door, kreeg Hij thuis en in de synagoge zijn godsdienstige opleiding, en werkte Hij in de timmermanswerkplaats van zijn vader. Na de dood van Jozef was Hij verantwoordelijk voor het levensonderhoud van Maria en zijn halfbroers en zussen. Later verhuisde Hij naar Kapernaüm. Aan het begin van zijn predikingswerk sprak Hij eens in de synagoge in Nazareth. Wat Hij zei viel niet in goede aarde bij de inwoners. Lucas vertelt dat zij opstonden en Hem de stad uitsleepten, om Hem van de hoogste plek naar beneden te gooien. Maar zij slaagden daar niet in, want Jezus liep tussen hen door terug en vertrok om (waarschijnlijk) nooit meer terug te keren. Jezus is altijd bekend gebleven als de Nazarener, en het stadje dankt haar bekendheid eigenlijk alleen aan deze bekende inwoner.