En Gedi

Eén van de mooiste plekjes van Israël ligt in het meest woeste en afgelegen deel: in de woestijn van Juda aan de westoever van de Zoutzee of Dode Zee. Het heeft de welluidende naam En Gedi, wat betekent: de bron van het geitje. Regenwater dat in de 800 m hoge bergen van de woestijn Zif valt, vindt zijn weg door de poreuze kalkbodem naar het 1000 meter lager liggende En Gedi. Hier welt warm water op uit een aantal bronnen. Ook is er een 90 m hoge waterval die zich van de rotsen stort. Het is dan ook een prachtige oase, met een weelderige plantengroei.

En Gedi ligt 30 km ten zuiden van Qumran, waar in één van de vele grotten de bekende Dode Zeerollen werden gevonden. Ook in de omgeving van En Gedi zijn er veel grotten. David zwierf hier rond op zijn vlucht voor koning Saul, en gebruikte de grotten als schuilplaats. Tijdens de verdeling van het land onder Jozua, viel dit namelijk Juda ten deel; de stam waartoe David behoorde. Saul zat David dicht op de hielen, maar hij wist niet in welke grot David zich had verborgen. Op een gegeven moment moest Saul zich even afzonderen om zijn behoefte te doen. Hij deed dat precies in de grot waar David zich bevond met zijn familie en volgelingen - 400 mensen in totaal. Een aantal van zijn mannen spoorde David aan de gehurkte Saul om te brengen. Maar David wilde de gezalfde van de HERE niet doden. Door zo te handelen toonde David zijn vertrouwen op de bescherming van zijn God (1 Samuël 24).

In Hooglied 1:14 lezen we over wijngaarden die in de oase waren aangelegd: “Mijn lief is mij een hennatros in de wijngaarden van En Gedi”. Tijdens de regering van koning Josafat van Juda, verzamelden vijandige buurvolken zich hier. Hun aanval mislukte echter door het ingrijpen van God (2 Kronieken 20:2).

Bij Tel En Gedi, de puinheuvel van het oude En Gedi, werden begin jaren zeventig van de vorige eeuw opgravingen gedaan. In de vloer van een synagoge die uit de tweede eeuw na het begin van onze jaartelling stamde, vond men een inscriptie met het geslachtsregister van 1 Kronieken 1:1-4 “Adam … Noach”.

In 1949 richtten de Israëli’s in En Gedi, dat toen nauwelijks 4 km van de Jordaanse grens lag, een militair kamp in. Hieruit ontstond in 1953 een landbouwnederzetting. Landbouw en toerisme zijn nu de voornaamste bronnen van inkomsten. Want En Gedi is een trekpleister geworden. Veel schoolklassen komen hierheen om in de grotten de belevenissen van koning David na te spelen.