Ontmoeting met Jonathan

Bij Jonathan (God heeft gegeven), de oudste zoon van koning Saul, was geen sprake van jaloezie of eigen belang. In alle opzichten was hij het tegenovergestelde van zijn vader. Beiden bemerkten dat God met David was, en hem had aangewezen om in de plaats van Saul koning te zijn over Israël. Saul verzette zich zoveel hij kon tegen dit plan van God. Hij probeerde David te doden, en zo zijn eigen troon veilig te stellen. Jonathan was nederig en zag in dat Gods keus de juiste was. Zijn verlossingswerk zou via David gaan. Jonathan deed bewust afstand van de troon. Niet omdat hij laf was, want hij bewees een zeer dapper man te zijn, vol vertrouwen op God. Met alleen zijn wapendrager bij zich overviel hij op een dag ‘de onoverwinbaar geachte strijdmacht van de Filistijnen’ “Hij (God) kan immers evengoed met weinigen voor een overwinning zorgen als met velen” (1 Samuël 14:6). Jonathan was op een zeer bijzondere manier innig bevriend met David. Een liefde gebaseerd op de liefde van God. Hierdoor kwam Jonathan in conflict met zijn vader Saul. Het was voor hem kiezen: òf voor David, òf voor zijn vader. Kiezen voor of tegen de keus van God. Jonathan gaf David zijn mantel en zwaard, en gaf daarmee aan: het koningschap komt jou toe. “Moge de Heer je bijstaan zoals hij eerst mijn vader Saul bijstond. Beloof me dat je mijn nakomelingen steeds goed gezind zult zijn, zelfs wanneer de Heer al je vijanden één voor één van de aardbodem wegvaagt (1Samuël 20:14-15). Jonathan bleef zijn vader trouw, want evenals David zag hij hem als de gezalfde van de Heer. Hij sloot zich niet aan bij de troepen van David. Hij stierf met zijn vader in de strijd tegen de Filistijnen. Saul hield vast aan zijn eigen macht en verloor alles, ook de liefde van de Heer. Jonathan gaf zijn koningschap op, en ontving de trouw en liefde van de Heer. Nu wacht hij in het stof op de opstanding. Zo is Jonathan een groot voorbeeld van een diep gelovig man, bereid om uit liefde voor de Heer alles wat dit leven te bieden heeft op te geven.